اهل‌سقیفه، بر این باورند که صحابه افراد مقدس، متقی و پرهیزگاری بوده‌اند، به همین دلیل همه آن‌ها عادل هستند و اهل بهشت خواهند بود.
اما مستندات موجود در منابع آن‌ها خلاف این مسأله را ثابت می‌کنند.
در روایتی که بزرگان اهل‌سقیفه نقل کرده‌اند، ابوهریره در کنار مسجد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌ایستاد و به ناموس ابوبکر تکه می پراند و چشم چرانی می‌کرد.
همچنین از او نقل شده است که پشت مادر معاویه را برای دیگران توصیف می‌کرده است.
آیا چنین افرادی شایسته اسوه بودن هستند؟
آیا می‌شود باور داشت که چنین افرادی اهل بهشت باشند؟
