بخاری در “صحیح‌ترین کتاب اهل‌سقیفه پس از قرآن” بیش از چهار صد روایت از ابوهریره نقل کرده است.
همو از ابوهریره نقل کرده است که گاهی برخی از روایات را از کیسه خودش درمی‌آورد و به عامدانه به پیامبر (صلی الله علیه و آله) نسبت می‌داد.
به عبارت دیگر عامدانه و آگاهانه به پیامبر خدا دروغ می‌بست، وقتی مردم تعجب می‌کردند، اعتراف می‌کرد که آن‌ها را از کیسه خودم درآورده‌ام.
این در حالی است که خود از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است که: “هرکس عامدانه بر من دروغ ببندد، جایگاهش جهنم است” علمای اهل‌سقیفه فتوا داده‌اند که هرکس عامدانه به پیامبر دروغ ببندد، کافر است، باید کشته شود و دیگر هیچ روایتی از او پذیرفته نمی‌شود.
چرا بخاری از کسی که عامدانه دروغ گفته، بیش از چهارصد روایت نقل کرده و بعد مدعی شده است که تمام روایات آن “صحیح” است؟
