یزید بن سیاه، فرمانده عبد الله بن زبیر برای باز پس گیری مدینه از دست یزیدیان بود، مردم مدینه به استقبال او آمدند و هم به خودش و هم به اسب او به عنوان تبرک دست می‌کشیدند.
ابن کثیر دمشقی سلفی، شاگرد ابن تیمیه در کتاب البدایۀ والنهایه می‌نویسد:
قال ابن جرير ولما دخل يزيد بن سياه الأسوارى قاتل حبيش بن دلجة إلى المدنية مع عباس ابن سهل كان عليه ثياب بياض وهو راكب برذونا أشهب فما لبث أن اسودت ثيابه ودابته مما يتمسح الناس به ومن كثرة ما صبوا عليه من الطيب والمسک
ابن جریر گفته است: زمانی که یزید بن سیاه اسواری که حبیش بن دلجه را کشته بود، به همراه عباس بن سهل وارد مدینه شود، لباس سفیدی به تن داشت و سوار بر اسب سیاه و سفیدی بود. طولی نکشید که لباس و مرکب او بر اثر دست کشیدن مردم و ریختن عطر و مشک، سیاه شد.
البداية والنهاية ، ج9، ص5 -6 .
حال وهابی‌هایی که تبرک را شرک و کفر می‌دانند، می‌توانند مردم مدینه را که قطعا در میان آن‌ها صحابه و تابعین نیز بوده‌اند، مشرک و کافر اعلام کنند؟
