بر اساس روایت صحیح بخاری، ابوهریره تنها برای سیر کردن شکمش همراه رسول خدا صلی الله علیه وآله می‌شده است.
و نقل کرده‌اند که دعای همیشگی معاویه این بود:
«خدایا به من دندانی بده که همه چیز را آسیاب کند، معده‌ای بده که همه چیز را هضم کند، و … که همه چیز راحت دفع کند».
او همان کسی است که در نماز به أمیرمؤمنان علیه السلام اقتدا می کرد؛ اما بعد از آن غذا را سر سفره معاویه می خورد.
او همان کسی است که هر وقت معاویه به او رشوه می‌داد، ساکت می‌شد؛ اما اگر پول نمی‌داد، روایت نقل می‌کرد. در واقع حق السکوت و یا رشوه می گرفت.
آیا یک شخص شکم‌باره و رشوه بگیر می‌تواند قابل اعتماد باشد؟
